Als Prada de Prinses van de stichting is, dan is Kiona de Koningin! Deze door de wol geverfde schoonheid van 18 lentes jong weet precies wat ze wil en wat niet. En dat is beslist niet om als een zielig afgeschreven oud paard door het leven gaan! Deze dame is hard voor zichzelf!

In februari 2009 kwam Kiona bij ons om te revalideren. Ze liep zo slecht dat de eigenaar het gevoel had dat hem niets anders overbleef dan haar te laten inslapen. Kiona liep met hele korte stijve pasjes alsof ze over een spijkerbed liep. Draven was al helemaal geen optie. Al haar spieren, vooral haar nek, zaten muurvast. Haar bespiering klopte niet. Ze had last van atrofie op haar rug en een omgekeerde nekbespieren (hertenhals). De spieren op haar rug waren weggesmolten terwijl haar onderhals wel bespierd was. Samen met een overbelaste voorhand zorgde dat voor problemen. Dat verander je natuurlijk niet in een paar weken. Dachten wij…

Binnen een week bloeide Kiona op tot een tevreden paard. Met haar temperament joeg ze de andere paarden en veel vrijwilligers de stuipen op het lijf! En of ze kon draven en galopperen!  Maar blaffende honden bijten niet. Je moet ze alleen leren kennen. Zo was het ook bij Kiona. Ze is ontzettend lief. Jarenlang kwam Kiona alleen haar stal uit om samen iets met de mens te doen. Deze zonaanbidster had geen weidegang en geen gekroel of gestoei met soortgenoten. Het vele stilstaan in de box al die jaren hadden haar geen goed gedaan.

Nu geniet ze samen met de andere paarden in een grote kudde van het leven en maakt ze met haar 22 lentes (2013) nog alles wat mannelijk is het hoofd gek. Ze kan de zon zien op- en ondergaan. Ze kan galopperen en gek doen in de wei. En de vrijwilligers een spiegel voorhouden. Kiona is hard voor zichzelf, ze houdt niet van gezeur en dat ze al wat ouder is weerhoudt haar nergens van en ze wilt ook niet dat wij haar als oudje behandelen.  Ze is niet van suiker.

In het begin was ze erg gevoelig voor jong gras en moesten we haar in het voorjaar altijd beperken in haar weidegang. Inmiddels heeft ze nergens meer last van en staat ze het hele jaar door lekker op de wei met een grote inloopstal en een eigen stuk bos. We werken regelmatig met Kiona aan de hand. Naarnaast wordt ze rechtgericht en doen we parelli en vrijheidsdressuur met haar. Beweging blijkt het beste medicijn. Kiona hoort nu helemaal bij Paard in Nood zodat haar toekomst is veiliggesteld.

Jyoti zou eigenlijk dekhengst en sportpaard worden. Hij is springgefokt. Hij was in het bezit van een commercieel paardensportbedrijf in het buitenland en men had hoge verwachtingen van hem. Tot Jyoti een ongeluk kreeg. Jyoti is onder een metalen hek terecht gekomen waar stroom op stond. Urenlang heeft hij daar gelegen, totdat men hem bewusteloos vond. Hierdoor heeft hij schade aan zijn zenuwstelsel opgelopen. Jyoti kan niet meer bereden worden, omdat dit door zijn onbalans en onverwachte spieruitval levensgevaarlijk is. Jyoti heeft ataxie, ook wel “dronkemansgang” genoemd. De opdracht tot slachten was al gegeven, maar door tijdsgebrek nog niet uitgevoerd. Dat was zijn redding. Paard in Nood kreeg hem dus uiteindelijk per toeval, letterlijk om 1 voor 12!

Jyoti is een prachtig paard. Hij is een kruising tussen een Holsteiner en een Belgische Warmbloed. Jyoti doet zijn naam eer aan. Jyoti betekent in het Sanskriet vuur, vlam, ster en licht van het hogere bewustzijn. Hij is enorm levendig, actief en speels, maar ook onvoorspelbaar. Jyoti is zich niet bewust van zijn formaat en zijn ledematen. Daarmee maakt dit temperamentje het onze vrijwilligers soms behoorlijk uitdagend. Hij leert je als geen ander in het hier en nu te blijven. Een onoplettend moment en hij heeft een verrassing voor je! Hij mocht ruim 5 jaar hengst blijven. Toen kon hij ook samen met andere paarden. Een paar weken na zijn verjaardag begon hij een gevaar voor zichzelf te vormen. Hij wilde zelfs door de hormonen door de omheining heen. Omdat we geen paarden willen opsluiten hebben we voor castratie gekozen.

Jyoti staat het hele jaar, 24 uur per dag, 7 dagen per week buiten met inloopstal. We zien elke dag vooruitgang in zijn gedrag, maar het blijft erg opletten, hij is zeker geen typisch knuffelpaard want hij kan soms onverwachts zijn tanden gebruiken. Toen we hem pas hadden, kwam hij vaak niet eens zelfstandig overeind als hij ging liggen. Hij maaide zijn eigen benen tot bloedens toe door zijn ongecontroleerde beenzetting. Gelukkig is dat nu niet meer zo. Jyoti bijt helaas andere paarden sinds hij ruin is, vooral met dominante paarden kan hij niet overweg. Hij kan echter over de draad lekker knuffelen, kroelen en spelen met de drie pony’s.

Het verhaal van Mr. Jackson heeft duizenden paardenliefhebbers geschokt. Wie in kranten en fora als bokt.nl of horses.nl zoekt op zwaar verwaarloosde Andalusiër begrijpt waarom.

 In juni 2009 werd deze mini Appaloosa samen met de hengst Freedom zwaar verwaarloosd aangetroffen op een industrieterrein. Mr. Jackson is afkomstig uit een Frans circus. Via België kwam hij uiteindelijk in Nederland terecht. Aan zijn circusverleden heeft Mr. Jackson een gedragsstoornis overgehouden: hij liep 80% van de tijd alleen maar in rondjes linksom. En bij veel stress draafde hij zelfs minuten lang rondjes met een diameter van 2 meter…

Toen ze op het industrieterrein stonden, kregen de paarden alleen wat te eten van enkele lieve kinderen uit de buurt. Maar dit was lang niet genoeg om gezond in leven te blijven. Voor Freedom was het helaas te laat. Maar Mr. Jackson had wel nog een kans op een mooi leven. Na jarenlang samen te zijn geweest was het trieste moment aangebroken om afscheid van elkaar te nemen. Freedom ging zijn vrijheid tegemoet die hij zo verdiende en Mr. Jackson kreeg bij Paard in Nood een nieuwe kans. (zie Youtube. Let op: dit filmpje kan als schokkend worden ervaren).

Nadat we Mr. Jackson hadden opgehaald, wisten we niet meteen waar hem te plaatsen. We plaatsten hem voorlopig even naast de hengsten. Daar stond hij veilig achter een schrikdraadomheining, zodat hij eerst even bij kon komen. Over de draad had hij neuscontact met de hengsten.

Op een nacht was Mr. Jackson het alleen staan zat. Hij liet ons subtiel weten dat we ons geen zorgen hoefden te maken door onder de schrikdraad door te kruipen. Hij was zeker niet te klein voor die grote wildebrassen. Hoewel de hengsten bijna 2 keer zo groot zijn als Jackson, zouden zij hem zeker niet verpletteren. We zagen al snel dat het inderdaad prima ging. Binnen een paar dagen aten ze al uit dezelfde voerbak. Ze hebben zo een jaar lang samen gestaan.

Mr. Jackson is allang niet meer te mager. Ondertussen heeft hij een kogelrond buikje van al het eten en moet hij op dieet. Het rondjes lopen doet hij nog steeds, maar het is wel minder geworden. Verder heeft Jackson last van zomerexceem en van wat in eerste instantie nachtblindheid was is nu totale blindheid geworden. Alleen al door zijn blonde wimpertjes en roze kwetsbare huidje rondom zijn ogen vertedert Mr. Jackson iedereen. Mr. Jackson gaat ondanks zijn totale blindheid regelmatig mee wandelen in het bos, hij vertrouwd dan compleet op de mens. Dat is zo mooi om te zien. In de kudde is Pikachu zijn blindegeleide pony en ondanks zijn blindheid spelen ze lekker samen. Hij heeft het hele jaar door een speciaal vliegenmasker om zodat hij zijn oogjes niet beschadigd. Het masker dient als bumper zodat hij voelt als hij ergens tegenaan loopt ,maar dan niet gelijk iets in zijn oog heeft. .